nahiyə — ə. 1) yan tərəf; kənar; 2) yaxın, qonşu; 3) rayon, region (inzibati ərazi bölgüsü) ə. qadağan olunmuş (iş və ya şey haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəvahi — ə. «nahi(yə)» c. qadağan olunmuş işlər və ya şeylər; qadağalar ə. «nahiyə» c. nahiyələr, rayonlar, regionlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nahi — ə. bax: nahiyə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dairə — is. <ər> 1. Bütün nöqtələri mərkəz nöqtədən bərabər uzaqlıqda olan qapalı, əyri həndəsi fiqur; çevrə. Dairə cızmaq. Dairə xətti. 2. riyaz. Həmin çevrənin daxilində qalan yuvarlaq səth. Dairənin səthi. // Həmin şəkildə olan sahə, səth və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzəlmək — f. 1. Düz və hamar şəklə düşmək; düzlənmək. Çuxur düzəldi. 2. Təşkil olunmaq, əmələ gəlmək, ibarət olmaq. Müqim bəy . . bir neçə nahiyədən düzələn qəzanın rəisi oldu. S. R.. Həyətində yığıncaq düzəlmiş kəndli, Cavadı evinə dəvət etdi. Ə. Vəl.. // … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iməcilik — is. Könüllü olaraq və zəhmət haqqı almadan ictimai faydalı bir işi, tapşırığı kollektiv surətdə, elliklə yerinə yetirmə. Bu iməcilik böyük bir əmək bayramına dönmüşdü. Burada hər millətdən çalışan vardı. B. T.. Gənclərin gücü ilə bir neçə dəfə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ispolkom — <rus. исполнительный комитет söz. ixtisarı> tar. dan. İcraiyyə komitəsi (canlı dildə bəzən həmin komitənin sədri mənasında). <Qızyetər:> A Fatmanisə, nə olar gedib bir ispolkoma xəbər verib, onlardan bir səhih əhval alasan. Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lümabqo — <lat.> tib. Əzələlərin, bəzən əsəblərin və fəqərə sümüklərinin xəstəliyi nəticəsində bel nahiyəsində ağrı, sancı, bel ağrısı (xəstəlik) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naib — is. <ər.> tar. 1. Böyük bir şəxsin yerini dolandıran şəxs; vəkil, canişin. Padşahın naibi. 2. Yerli inzibati idarə rəisi, kənd icması başçısı. Nahiyə naibi. Qəza naibi. Şəhər naibi. – Keşikçi <qasidi> naibin yanına götürdü. M. S. O..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti